Karanlık

Konu: Karanlık Paz Nis. 26, 2009 12:16 am

Yüzüne vuran sert rüzgarla kendine gelmişti. Hızlı bir şekilde yanındaki ağaca dayandı. Aşağıya düşen ufak taş parçalarının farkında bile değildi. Hatta şuan uçurumun kenarındaki bir ağaca dayandığının hiç farkında değildi. Donuk kırmızı gözlerini Hérion'a doğru çevirdi. Yüzünde hiçbir şekilde bir ifade yoktu ve olmasını bekleyemezdi. Kendini ileriye doğru sendeleyerek ittirdi. Ayakta durmak zordu, rüzgar hızlı ve sert bir biçimde esiyor; sanki onların orada durmasını istemiyormuş gibi bir hava üflüyordu. Her an bir yerden o iğrenç şeylerin çıkacağı gibi bir süphe oluşmuştu içinde. "İğrençlerdi..." Elini yavaş bir biçimde karnına doğru götürdü. Midesine bastırıyor bir yandanda Hérion'la konuşuyordu. "Gerçekten iğrençlerdi. Onlara nasıl dayanıyorsun, Hérion?" Karşısında bir Tanrı vardı ama hiç bir şekilde saygı göstermiyordu. Bir de gösterecek miydi? Ah, hadi ama, böyle bir şey yapmazdı. Yanındaki kayanın dibine oturup gözlerini Hérion'a çevirdi. Ondan yanıt bekliyordu.

Elini hafifçe gözlerinin önünde salladı, sisi dağıtmak istiyordu ama onlarında gidecek gibi bir hali yoktu. Başını gökyüzüne çevirip yıldızlara bakmaya başladı. Onlara bu kadar yakın olacağını düşünmezdi...

Konu: Geri: Karanlık Paz Nis. 26, 2009 12:37 am

Ölüler... Ölülerin tarafına geçerken bir temasta bulunmaması gerekiyordu. Transfer ettiği canlı bir varlık onunla beraber gelirdi. Bunu daha önce bir kez daha yaşamıştı; fakat aklına bir daha olacağı gelmezdi. Drusilia buna mağdur olmuştu, o ölüleri ilk gördüğünde gerçekten iğrençlerdi. Oraya geçtikleri anda bir saygı ile karşılanmışlarıd, bu normaldi, karşılarında bir tanrı vardı. Drusilia'nın bunu gördükten sonra birşeyler anlayacağını biliyordu. Bir tanrı olmadığını varsayıyordu çünkü çok rahattı. Aslında bu rahatlıkla biri ile konuşmak daha rahattı. Karşısındakine tanrı diye saygı göstermek saçma bir şeydi. En azından Hérion bu saçma soğukluktan bıkmıştı. Drusilia'nın daha fazla görmemesi için hemen transferi başlattı. Dünyaya döndüklerinde bir dağın tepesiydiler. Etraf sisle çevriliydi ve güneş batmıştı. Havada mor bir görüntü vardı fakat gökyüzüne yakın hissediliyordu.

Karşısına baktığında Drusilia tam uçurumun yanındaki ağaca yaslanmıştı. Yüzündeki ifadeyi daha önce görmüştü, bu görüntüyü görebilecek herkesin ifadesi böyle olması normaldi. Kırmızı gözlerini Hérion'a doğru çevirdiğinde Hérion biraz korkmuştu. Önemli bir sorun olup olmadığını öğrenmek için yanına doğru bir adım attı. O sırada rüzgarın esmesi ile savrulduğunu gördü. Daha sonra ağacın yanına çöktü ve bu durumda müdahale etme gereksinimi duymamıştı Hérion.

"İğrençlerdi..."

Elleri midesinde söylediği bu kelimelerden sonra ellerini daha hızlı bastırarak birşeyler mırıldandı. Hérion buna sebep olmanın üzüntüsüyle biraz daha yaklaştı ve dinlemeye başladı.

"Gerçekten iğrençlerdi. Onlara nasıl dayanıyorsun, Hérion?"

Hérion artık alışmıştı, fakat Drusilia'nın gördüğü ruhların hepsi lanetlenmişti. Lanetlenmiş ruhlar savaştan sonraki halleri ile sadece iskelet halde geçerler. Mavi bir ışık ile kaplıdırlar, bu mavi ışık onların bedenleri gibidir. Bazılarının elinde kılıç bazılarında ise balta veya kalkanlar vardır. Başlarında miğfer, göğüslerinde zırh tam bir askerdirler. Çünkü savaşta ölmüştürler ve buraya Hérion'un laneti ile gelmiştirler. Bunları düşünürken Drusilia'yı unutmuştu sanki, birden kafasını sallayıp yanına gitti. Dizlerinin üstüne eğildi ve elini omzuna koyarak birşeyler fısıldadı...

" Bunları görmemeliydin, benim hatam! Özür dilerim... "

Drusilia'nın söylediklerinden anlaşılırsa tanrı olduğundan dolayı bir saygı göstermiyordu. Bu Hérion'un hoşuna gitmişti, tanıştıklarına genelleme yapılırsa gerçekten de bu hoşuna gitmişti. Sis dağıtmak için gözlerinin önünde elini sallıyordu. Gökyüzüne doğru bakan Drusilia'nın yanına çöktü ve yaslandığı kayanın biraz yanına doğru yaslandı. Hérion'da başını gökyüzüne çevirdikten sonra havadaki yeni gözükmeye başlayan yıldızları izlemeye başladı. Sislerin arasında ufak tefek görünen, fakat dağın tepesinden kocaman bir şekilde belli olan; o yıldızları...

Konu: Geri: Karanlık Paz Nis. 26, 2009 4:59 pm

Gözlerini Hérion'a doğru kaydırdı. Kendisinden özür dilemişti değil mi? Elini karnından çekip saçlarına götürdü. Tokayı hızlı bir şekilde çekip saçlarını iki yana salladı. Duman rengi saçları beline kadar geliyordu. Olduğu yerden kalkıp rüzgarın tam yüzüne vuracağı bir yere doğru ilerlemeye başladı. Dağın tam ucuna geldiğinde hiç aşağıya bakmadan başını hafifçe havaya doğru kaldırıp gözlerini kapattı. Rüzgar'ın bedenini ele geçirmesine izin veriyordu. Kulaklarına gelen uğultu diğer sesleri duymasına engel oluyordu. Bir an için bozulan dengesini tekrar toparlayıp bir iki adım geri çekildi. Fakat hala rüzgara karşı koyar gibi yüzünü estiği yöne çevirmişti. Henüz Hérion'a bir şey dememişti; demeyide planlamıyordu, en azından şu anlık.

Konu: Geri: Karanlık Paz Nis. 26, 2009 5:38 pm

O kırmızı gözler karşısında çok etkilenmişti Hérion, gözlerine dikkatlice bakarken; Drusilia'nın saçlarını açtığını görmemişti. Tokasını çıkartıp saçlarını saldı, rüzgardan uçuşmaya başlamıştı saçları. Oturduğu yerden kalkıp uçurumun kenarına gittiğini gördü, rüzgar tam yüzüne vuruyordu ve saçları Hérion'a doğru savruluyordu. Kan kokusunu alan Hérion içindeki vampirin uyandığını farketmişti. Gözleri kızıllaşmıştı ve kendini kontrol edemez hale gelmişti. Dağın tam ucunda durdu ve kafasını kaldırıp havaya bakmaya başladı. Gözlerinin kapalı olduğunu farkeden Hérion yavaş bir şekilde birkaç adım attı. Ileriye doğru biraz yürüdükten sonra Drusuilia'nın rüzgara kendini kaptırdığını gördü. Etrafa sallanmaya başlamıştı, dengesi her an kaybolabilir ve düşebilirdi. Bir şey söylememeside Hérion'un aklını karıştırmıştı. Bu sırada Drusilia'nın sallantılarının arttığını farketti. Vampir reflekslerine yenik düşmüştü ve vampir duygularına kapılıp koşmaya başlamıştı. Drusilia'nın üzerine doğru koştu ve arkasından Drusilia'ya sarıldı. Vampir yanının ortaya çıkmasından dolayı uzamış olan dişlerini Drusilia'nın boğazına doğru biraz sürttü ve dişlerini geçirdi. Dişlerini iyice geçirdikten sonra kanın verdiği tat ile kendinden geçmişti. Gözleri kapanmıştı, o kadar kendinden geçmişti ki; ne yaptığının farkına varmamıştı. Dişlerini hızla geri çekti, gözlerini açtığında tenine hızla çarpan rüzgarın sebebini anladı. Gökyüzünde uçuyor gibiydiler, uçuruma düşmüşerdi ve aşşağıya doğru süzülüyorlardı. Vampirliğin verdiği refleksler ve çeviklik ile düz bir duruma geldi. Kollarınına arasındaki Drusilia'yı sıkıca tuttu ve yere hızlı bir iniş yaptı. Herhangi bir hasar almamışlardı fakat gökyüzünde Drusilia'ya vampir zeğrini aşılamıştı. Hızlı bir karar vermesi gerekiyordu, ne yapacağını bilemedi ve Drusilia'ya sormaya karar verdi.

" Özür dilerim! Vampir duygularıma kapıldım, bunu yapmamalıydım. Sana sormalıyım, vampirlerin bir çoğu kanın tadına baktıktan sonra duramaz. Bir kez yapmış olsamda bir daha yapabileceğimden emin değilim. İçindeki vampir zehiri almak biraz tehlikeli olabilir. Vampire dönüşmek ister misin? "

Konu: Geri: Karanlık Paz Nis. 26, 2009 6:40 pm

Rüzgarın etkisiyle savrulan vücuduna Hérion'un sarılmasıyla gözlerini açmıştı. Ama sadece bir kaç saniyelik, bir kaç saniye içinde boynunda oluşan acıyla birlikte attığı çığlık vadide yankılaşmıştı. Bütün bedenini saran acı bir şeyin farkına varmasına engel oluyordu. Yere doğru düştüğünün farkında bile değildi. Yere hızlı bir şekilde Hérion'un kucağında inmişti. Elini boynuna götürmüştü; sert bir şekilde bastırıyordu. Zehirin bütün vücuduna yayılması için sadece bir kaç saniye kalmıştı. Hérion'un sorduğu soruyu duymuştu; belki. Ama cevap veremiyordu. Sadece kalp atışlarını duyuyor gibiydi. Gözleri yavaşça kapanmıştı. Eli artık boynuna bastırmayı bırakmış ve yavaşça omzuna doğru kaymıştı. Bayılmıştı, bedeni zehri kaldıramamıştı...

Konu: Geri: Karanlık Paz Nis. 26, 2009 6:49 pm

Hérion kucağında duran Drusilia'nın cevabını beklerken; Drusilia elini yaraya götürmüş ve bastırıyordu. Hérion hızla biraz yakınındaki ağacın yanına doğru koştu. Ağacın yanına yavaşça bıraktı, fakat bırakırken Drusilia'ya birşeyler olduğunu farketti. Eli omzundaydı ve gözleri kapalıydı, bir an panik yapan Hérion eli ile kolunu kaldırdı ve damarını yokladı. Damardaki kan azalmış olacaktı ki artık daha yavaş atıyordu. Hérion ne yapacağını bilemeden yanında öylece durup beklemye başladı. Bİr an aklına birşey geldi ve hemen ayağa kalkıp ormana doğru koştu. 1 dakika geçmeden onlarca bitki toplamıştı ve bildiği bir elf ilacı yapmıştı. Elf ilacını Drusilia'nın yarasına dökerek biraz da olsa iyileşmesine yardımcı olmak istemişti. Elinden gelebileceği başka birşey yoktu, sadece çaresiz bir şekilde oturup beklemeye başlamıştı. Kalbi o kadar heyecanlı atıyordu ki biri için neden bu kadar heyecanlandığını bile bilmiyordu...

Konu: Geri: Karanlık Ptsi Nis. 27, 2009 6:55 pm

Yaklaşık olarak yirmi-beş, otuz dakika sonra gözlerini hafifçe aralamıştı. İlk başta bulanık gördüğü her şey gözlerini bir kaç kez daha kırpmasından sonra netleşmişti. Şu an için görüdüğü tek şey vardı, ağacın dallarındaki siyah fareleri andıran yapraklar... Elini yavaşca saçlarına doğru götürdü. Hafifçe gezdirdiğinde eli Hérion'un elinin üstüne gelmişti. Soğuk eli Hérion'un eline değdiğinde bir an için duraklamıştı. Elini tekrar yere indirip olduğu yerde hafifçe doğruldu. Sırtını ağaca dayayıp gözlerini önüne çevirdi. "Teşekkür ederim..." Elini boynuna doğru götürmüştü. Hafif zorlanarak söylediği cümleyi biraz kısık sesle söylemişti, belkide yüksek sesle söylemeye çalışmıştı ama sesi kısık çıkmıştı. Her neyse şimdi bunları düşünecek bir zamanı yoktu. Artık bir vampirdi değil mi?

Konu: Geri: Karanlık Ptsi Nis. 27, 2009 7:05 pm

Kullandığı elf iksiri ile yara buharlaşmaya başlamıştı. Yaranın olduğu bölgeden dumanlar çıkıyordu ve yara kapanıyordu. Bir süre sonra yara kapanmıştı fakat Drusilia hala kalkmamıştı. Elini Drusilia'nın saçlarına götürdü ve yavaşça elini saçlarında dolaştırmaya başladı. Yanında bir süre daha bekledi, sonunda Drusilia'nın gözleri hafif bir şekilde aralanmıştı. Drusilia'nın elini saçına götürdüğünü görünce ellerine yavaşça saçlarından çekmeye başlamıştı. Birden bire Drusilia'nın ellerine değidiğini hissetti. Kalbi hızla çarpıyordu, şaşırmıştı ve ne diyeceğini bilemiyordu. Ellerini yere koyarak kuvvet alan Drusilia, biraz daha doğrulmuş ve sırtını ağaca yaslanmıştı. Bu sırada ağzından çıkan kelimeleri duydu ve biraz daha yaklaşarak dinlemeye başladı.

"Teşekkür ederim..."

Bu sözleri söyledikten sonra elini boynuna götürdüğünü görmüştü. Elf ilacından sonra acımaması gerekiyordu fakat sonuçta kanına zehir girmişti. Artık bir vampirdi, bu normal birşey olabilir diye düşünüyordu. Kısık sesle söylediği bu sözleri söyledikten sonra biraz daha rahatlamış olan Hérion, Drusilia'nın gözlerine bakarak birşeyler söyledi.

"Gerçekten... Özür dilerim!"

Bu sözleri söyledikten sonra Drusilia'ya biraz daha yaklaşmıştı. Kalbi daha hızlı atıyordu ve vücudunu kontrol edemiyordu. Drusilia'ya iyice yaklaştırdı ve soğuk dudaklarını Drusilia'nın dudaklarına değdirdi...

» Aydınlıktaki Karanlık
» Karanlık Toplantı..
» Karanlık Taraf Alımları
» ~ Karanlık Ordu Asker Alımları ~