Gezinti

Konu: Gezinti C.tesi Nis. 18, 2009 1:23 pm

Hérion Eva ile avlanmasından sonra bir süre yorgun düşmüştü fakat ölüler dünyasına geçiş yaptıktan sonra bir nebze de olsa kendine gelmişti. Tekrar belirdiğide bir adadaydı. Daha önce edindiği bilgilere göre burası Mythril'in yıkılmasından sonra elflerin yaşam alanlarından biriydi. Daha önceden gelmişti fakat önceki gördüğünden biraz farklıydı. Yürürken aklına daha önce geldiğinde çok bahsedilen fakat bir türlü göremediği büyük düzlük aklına geldi. Dorion düzlüğü...

Oraya gitmek içinden geçiyordu fakat bir yanıda 'Gitme! Orada ne yapacaksın ki?' diyordu. Kararsız bir şekilde yoluna devam ediyordu. Elflerin istemeyeceği kişiler buraya genellikle savaş için gelirdi fakat Hérion savaş için gelmemişti. Ama genellikle elfler bir dark elften nefret ederdi.

Adven ve Truest adında 2 palasını kollarındaki hızlı bir haraket eli avuçlarının içine getirmişti. Elinde onları tutuyordu çünkü her an bir saldırıya uğrayabileceğini hissediyordu. Burası bazı elflerin saklanmak amacı ile yerleştiği bir yerdi ve yabancı bir Dark Elf'in buralarda gezinmesi onlar için tehlike arz edebilir her an saldıraya geçebilirdiler. Yürümesine devam ettikten sonra büyük düzlüğe varmıştı. Gerçekten güzel bir havası vardı, hala bir saldırı olmaması aklına bazı sorular getirse bile umrunda olmadan Adven ve Truest adındaki palalarını yerlerine yerleştirdi. İleride düzlüğün başlangıcına çok yakın bir yerde bir ağaç görmüştü. Biraz dinlenmek fena olmazdı. Hızla oraya doğru gitti ve ağacın yanına oturdu. Sırtını yasladı ve ayaklarını uzatarak düzlüğe doğru bakınmaya başladı. Boynunda bir ağrı hissettiğinde kafasını geriye atarak ağaca yasladı ve sessizlikte oturmaya başladı.

Konu: Geri: Gezinti C.tesi Nis. 18, 2009 2:03 pm

Elindeki altın kesesini havaya fırlatıp terkar tuttu. Yerde yatan Elf'e bakıp sinsice gülümsedi. Hızlıca yanında duran siyah atına atlayıp hızlıca ordan uzaklaşmaya başladı. "Altınlar için teşekkürler!" Lafın üstüne kahkaha atıp hızını arttırdı. Duman rengi saçları arkaya doğru savruluyordu. Üstündeki rahat kıyafetlerinin içinden geçen soğuk hava rahatlamasına neden oluyor ve hızını daha da arttırmasına sebebiyet veriyordu. Beline bağladığı altın kesesinin şıngırtıları atın toynaklarından çıkan sesin arasında kayboluyordu. Liadon mavi gözlerini etrafta gezdiriyor, bir gölge kadar hızlı gidiyordu. Siyah tüyleri rüzgarın etkisiyle yuumuşamış, yelesi hızlı bir şekilde iki yana savruluyordu. Drusilia eyeri hızlıca kendine doğru çekip atı yavaşlattı. Önünde sanki kendisi için serilmiş gibi duran yeşil düzlüğe bakıyordu. Gözlerini kapatıp başını hafifçe geriye atmıştı. Yüzüne vuran esinti rahatlatıyordu; hemde çok iyi bir şekilde.

Liadon'un üstünden inip gezmesi için onu serbest bıraktı. Yavaş adımlarla düzlüğün ortasına doğru ilerlemeye başladı. Hiçbir şekilde tereddüt etmeden yürüyordu; en azından şuana kadar. Ağaçlığın tekrar başladığı yerde gördüğü silüetle duraksamıştı. Buralara pek insan gelip öyle oturmazdı; gelecek kişinin oldukça deneyimli olması gerekliydi veya bu bölgeyi en iyi şekilde biliyor olması gerekirdi. İkinci durum Drusilia için söz konusuydu, belki birinci durumda olabilirdi. Silüete doğru ilerledikçe bir Dark Elf olduğunu görmüştü. Gözlerini hafifçe kısıp yüzündeki tebessümü hızlıca yok etmişti. Olduğu yerde durup hızlıca ıslık çaldı ve Liadon hızlı bir şekilde Druilia'nın yanına gelmişti. Elini atın boynuna dokundurup yürümeye başladı. Yerde yatan elfin yanına yaklaştıkça daha ciddi bir ifadeye bürünüyordu. Kendisi bir hızsızdı ve çokta anlaşılmasını istemiyordu. Eğer önceki olayları hatırlarsa köydeki bütün herkes peşine düşmüştü. Belkide normal bir elf gibi yanına oturup hiçbir şey olmamış gibi davranabilirdi. Evet, kesinlikle öyle yapacaktı. Ama yanına değil, bir kaç ağaç yanına...

Gölgeliğe girdiğinde hızlıca kendini yere atmıştı. Liadon'da aynı şekilde Drusilia'nın yanına uzanmış ve gözlerini kapatmıştı; ne kadar böyle görünsede Drusilia'nın bir lafıyla hızlıca kalkıp karşısındakine karşı gelebilirdi. Drusilia gözlerini biraz arkasında ve çaprazında kalan ağacın altında yatan Elf'e çevirip tekrar önüne döndü. Sırtındaki okları çıkartıp yanına koydu ve olduğu yerde sakince şarkı mırıldanmaya başladı.

Konu: Geri: Gezinti C.tesi Nis. 18, 2009 2:30 pm

Hérion ağacın yanında oturmuş arkasına yaslanık bir şekilde bir sonraki avını ve Eva'yı düşünüyordu. Bunlar aklına geldikçe vampirlik tarafı uyanıyordu fakat bunu bastırabilecek gücü vardı. Bir Elf adasındaki sessizlik gibi yoktu, Evermeet adası hakkında bilgilerini yokluyor ve gidebileceği biryerler olup olmadığını da düşünmeyi ihmal edmiyordu. Bir ıslık ve ardından gelen at sesi kendine gelmişti, fakat ciddiliğinden bir parça kaybetmeden aynı pozisyonunda duruyordu. Ciddi gözükmek Hérion için zordu fakat bazı durumlar vardı ki bu zamanlarda kendiliğinden ciddiliğe bürünüyordu. At sesinin bir an için kendine doğru geldiğini farketti fakat yanındaki kişinin sessi belli olmuyordu. Elf kulakları ile zor duyabildiği bu sesin bir elf olduğuna emindi fakat bu kadar sessiz yürümesi aklında bazı soru işaretleri uyandırmıştı.

Elf kulakları sonunda tam olarak sesini duymuştu, çaprazındaki ağaçta oturuyordu ve yanındada bir at vardı. Gözlerini biraz açtı ve dikkatlice bakınmaya başladı. Sırtından çıkartıp yanına koyduğu ok sepetini gördüğünde bir elf olduğunu anlamıştı. Dikkatlice baktığında bu tezi kesinleşmişti. Yerinde öylece oturmaya devam etti ve çaprazındaki ağacın altında oturan kişiye doğru bakarak bağırdı.

" Hey! "

Yüzündeki ciddilik bir anda gitmişti ve yüzünde biraz gülümseme vardı. Etrafına bakınarak birileri olup olmadığına göz attı ve tekrar kafasını çaprazındaki ağacın altında oturan kişiye çevirerek bakmaya başladı. İçinde hafif bir ürperti ve birazda heyecan vardı fakat sebebinini bilemiyordu...

Konu: Geri: Gezinti C.tesi Nis. 18, 2009 4:38 pm

Gözlerini kapatıp şarkı mırıldanmaya devam ediyordu. Bir eli Liadon'u severken diğer eli ise karnının üstünde duruyordu. Zihninde şarkı sözleri dönüyordu. Duman rengi saçları rüzgarda savruluyordu. Bütün sessizliği sesi bozuyordu. Belli bir yere kadar. Arkasında oturan Elf'ten gelen sesle irkilip şarkı söylemeyi bırakmıştı. Başını arkasına çevirip Elf'e baktı. Griye çalan saçları hafifçe gözlerinin önüne geliyor ve sanki bedeninin gösterilmesi yasakmış gibi her tarafını görten cübbesi vardı. Uzun boylu gibi duruyordu; ne kadar emin olamasada. Hızlıca olduğu yerden kalkıp saçlarını hafifçe düzeltti. Elf'e doğru yavaş adımlarla yürümeye başladı. Liadon ise gözlerini Drusilia'ya çevirmiş ve gitmemesini istiyormuş gibi bakıyordu. Fakat bu Drusilia'nın umrunda bile değildi; kendi ırkından birisi ona ne yapabilirdi ki?

Elf'in uzandığı ağacın tam karşısına geçip ağacın gövdesine yaslandı. Ellerini cebine sokup kırmızı gözleriyle Elf'i süzmeye başladı. Derin bir nefes alıp güzel sesiyle soru yöneltti. "Ne istiyorsun?"

Konu: Geri: Gezinti Paz Nis. 19, 2009 10:51 am

Hérion arkasına yaslanmış iyice mayışmış bir haldeydi. Yüzündeki gülümsemeyi durduramıyordu, fakat bir yandanda içinde ürpertiler beliriyordu. O sırada sessizliğin tekrar hakim olduğunu farketti, şarkı söyleyen kişi şarkı mırıldanmayı kesmişti. Kafasını tekrar ağaca yasladı ve gökyüzüne bakmaya başladı. Heyecan verici bir olaydı fakat bi süre sonra çaprazındaki kişinin kalktığını gördü. Yüzüne dikkalice baktığında gözlerine inanamamıştı. Karşısındaki bir kızdı, gri saçları havada uçuşuyordu. Üstündekilere bakılırsa, rahata düşkün biriydi. Yaklaşık 16-17 yaşlarında bir görüntüsü vardı.

Kendine doğru yürüdüğünü farkettiğinde kendine gelmişti. Düşüncelerinden sıyrılıp elini saçlarına atarak düzeltmeye çalıştı. Üstüne baktı ve buruşmuş cüppesini elinden geldiğince düzelttikten sonra tekrar kıza baktı. Tam karşısındaki ağaca yaslanmıştı, ellerini ceplerine sokmuş Hérion'a bakıyordu. Uzakan göremediği gözlerini şimdi seçebiliyordu. Gözleri kırmızıydı, bu gözleri daha önce bir yerlerden hatırlıyor gibiydi. Gözlerine baktıkça heyecanı artıyordu. Vampirlik yanı ortaya çıkıcak gibi ağrıyan beyni, içinde 'küt, küt' atan kalbi. Ne yapacağını bilemiyordu fakat kızın sözleri bunları bir nebze azaltmıştı.

"Ne istiyorsun?"

Sesinin güzelliği kulaklarında yankılanıyor gibiydi. Kafasını salladı ve gözlerini tekrar gökyüzüne çevirdi. Birşey istemiyordu fakat Evermeet Adası'na her zaman gelemezdi. Gelmişken Elf'ler arasında bir gezinti fena olmazdı. Bu kızın bir elf olduğunu varsayarsak; ki öyle, burları iyi biliyor olmalıydı. Gezdirmesini rica edip edemeyeceğini düşünürken kalbindeki atışları durduramıyordu. Hemen cesaretini topladı ve kıza kızıla dönük mavimsi gözleri ile bakarak.

"Bir gezinti, fena olmazdı..."

Konu: Geri: Gezinti Perş. Nis. 23, 2009 7:12 pm

Pozisyonunu bozmadan elfi süzmeye devam ediyordu. Tek elini cebinden çıkarıp duman rengi saçlarının arasında gezdirdi. Tam elini indirecekken biraz yavaşladı. Biraz gezinti mi? Bu Drusilia'yı tanımıyordu heralde. Bir hırsızla dolaşmak? Bu onun için kötü bir fikirdi ama, kendisi için böyle bir durum söz konusu olamazdı. "Bundan emin misin?" Kısık sesle sorduğu soruyu duyması biraz zordu. Başını arkasına çevirip atına doğru yürümeye başladı. Liadon'u ayağa kaldırıp hızlıca üstüne atladı. Biraz önce oturduğu ağacın yanındaki oklarını yere doğru eğilerek alıp tekrar doğruldu. Elfin yanına doğru ilerleyip bakışlarını hızlıca ona çevirdi. "Gezmek istiyorsan şu an hazırlanmış olman gerekirdi." Başını önüne çevirip gözlerini yavaşça kıstı. Karşısındaki ormana uzun süreli baktıktan sonra tekrar gözlerini elfe çevirdi. Arkasına oturması gerekecekti; Liadon'u kendisi ve kardeşi dışında kimseye sürdürtmezdi; asla!

Elf Mesaj Sayısı : 2 Kayıt tarihi : 19/04/09

Bir peri misali ormana süzülen güneş ışıklarının aydınlattığı bir çehre.. İnce parmakları ile atının yelesiyle oynarken melodik bir tonla şarkı söylüyordu. Yavaşça fakat tereddütsüzce ilerlediği düzlüğün kimler tarafından korunduğunu bilmesine rağmen savaşlar her zaman olacaktı; kim bunu inkar etme çabasında bulunabilirdi? Şayet bunu söyleyen biri varsa büyük ihtimalle dünyadaki varlıklardan ve onların yapılarından habersizdir. Eldeki ile yetinememe, bencillik... Ya da Valdis'e göre bir nevi saçmalıklar da diyebiliriz. Kendisinin daima farklı olduğunu düşünen bir yapıya sahip olması mıydı onu bu düşüncelere iten yoksa sadece umursamazlığı mıydı? Açıkçası bilmiyordu ve cevabı da merak etmiyordu. Yaşadığı sürece sorun yoktu onun için.

Yerde gördüğü siluet, atından inmesini ve onun ceplerini karıştırmasını sağlamıştı. Hiçbir şey bulamamış mıydı? Para için birini öldüren yaratıkların sayısı az denilebilirdi ve aklından geçen bir kaç isim vardı. Ablasının burada olma ihtimali düşükte olsa mümkündü; eski simaları tekrar görmek hoş olabilirdi. Aralarında üç dakika vardı sadece ve taraf, yetenek bakımıdan hemen hemen aynı sayılabilirlerdi. Buna rağmen bir süredir görüşmemişlerdi, ki bunun ikisinin de canını sıktığını sanmıyordu.

Atının hızını arttırıp düzlüğe ulaştığında gözüne gelen güneş ışıklarını engelleme amacıyla solgun elini kaldırıp az da olsa bunu engellemeye çalışmıştı. Gri saçlarını geriye attı ve ablasına yaklaştı, yanındaki kişiyi yoksayıyordu, yine aynı umursamazlık. "Görüşmeyeli uzun zaman oldu sanırım."

Konu: Geri: Gezinti Perş. Nis. 23, 2009 8:12 pm

rp out: Anlaşmalı değil miydi*

Konu: Geri: Gezinti Perş. Nis. 23, 2009 8:15 pm

out: Valdis'le konuşuldu gelirken, izni var yani ^^

Konu: Geri: Gezinti Perş. Nis. 23, 2009 8:44 pm

"Bundan emin misin?"

Karşısıda duran elf elini cebinden çıkarmış saçlarının arasında gezdiriyordu. Hérion birden kokuya gendini kaptırdı ve gözlerini gökyüzüne dikerek kafasını yukarıya doğru kaldırdı. Gözlerini kapıyarak havadaki insan kokusunu içine çekti, gözleri iyice kızıllaşmıştı. Sözleirnden sonra geri gelen bu cevabı bir süre düşündü. Acaba yanlış birşey mi yapmıştı acaba ? Aklını kemiren bu sorudan kurtulup; kafasını sallayarak tekrar eski haline getirdi. Atına doğru yürüyen elfe doğru baktı ve ellerini yere koyarak kendini ittirdi. Hızla yağa kalktı ve tekrar kıza baktığında. Atın üstüne binip kendine doğru geldiğini gördü. Gözlerini birkaç kez açıp kapadı ve kızın sözlerini dinlemeye başladı.

"Gezmek istiyorsan şu an hazırlanmış olman gerekirdi."

Kısık gözleri ile ormana bakan kızdan çıkan bu laflara şaşırmıştı. Hérion kendini birkaç kez süzdü ve gözlerini hafifçe kısarak kıza doğru baktı. Ona doğru yürümeye başladı, yürüyerek gitmek istemiyordu. O sırada bir gölge farketti, atın üstündeki bir kızı. İkiside birbirne benziyorlardı, Hérion oldukça şaşırmıştı.

"Görüşmeyeli uzun zaman oldu sanırım."

Gözleri irice açılmış ve şaşırmıştı. İkiz kardeş olup olmadıklarını düşünmekten ziyade merak ediyordu neden 'uzun zaman oldu' dediğini. Uzun zamandır görüşmemiş olmalılar gibi bi düşüncesi vardı. Kafasını sallayarak düşüncelerinden kurtuldu ve kıza doğru yürümeye başladı. Yeni gelen kıza doğru bakmaya başladı. Kafasını diğer kıza doğru çevirdi ve koşarak atının arkasına doğru atladı ve iyice yerleşti. Önünde duran kıza iyice yaklaştı ve kafasını omzunun üstünden kulağına doğru yaklaştırardı. Saçlarının kokusu oldukça güzeldi, sonuçta bir insanın kokusuydu. Vampir duygularını bastırmaya çalışıyordu. Kızı kulağını kapatan saçları hafifçe açtı ve birşeyler fısıldadı.
"Yorgunum, umarım rahatsız olmazsın. Ayrıca ismini öğrenebilirmiyim?"

Konu: Geri: Gezinti Perş. Nis. 23, 2009 9:44 pm

Drusilia yanına gelen ikizinin şokunu atının homurdanmasıyla atlatmıştı. Elini Liadon'un boynuna doğru götürüp hafifçe sevdi. Omzundaki ağırlığı fark etmesi kısa sürmüştü. Kulağına gelen fısıltılar irkilmesine neden olmuş hatta yüzündeki mutlu ifadenin silinmesine bile yol açmıştı. Sessiz bir şekilde ismini fısıldadı. "Drusilia." Eliyle saçını düzeltip tekrar ikizine döndü. Değişmemişti; hala aynı şekilde duruyordu. Uzun saçları açık ve kırmızı gözleri parlak. Atını Valdis'e yaklaştırıp konuşmaya başladı. "Evet, uzun zaman oldu ve sen hiç değişmemişsin Valdis. Hala aynı olduğunu söylemek zorundayım, benim küçük kardeşim." Aralarında üç dakika olmasına rağmen Drusilia Valdis'i sinir etmek için bu tür şeyler yapabiliyordu.

Atını Valdis'in yanından uzaklaştırıp düzlüğe çıktı. Gözlerini hafifçe kısıp ikizine doğru 'gel' dercesine baktı ve önüne dönüp hafif hızlı bir şekilde ilerlemeye devam etti. Bir yandan ise arkasında oturan elfe ne soracağını düşünüyordu. Gerektiği kafar hızlı süremiyordu Liadon'u. Fakat rüzgar yüzünü yalayıp geçiyor, inadına Drusilia'ya karşı geliyordu. Ata doğru biraz daha eğilip gözlerini kıstı. Valdis'in arkasından geldiğine emindi. Liadon şimdi normal hızına ulaşmıştı ve rüzgarla yarışacak kadar hızlı gidiyordu. Başını hafifçe yana çevirip arkasındaki elfe göz ucuyla baktı. "Sıkı tutunsan iyi olur."

Konu: Geri: Gezinti Paz Nis. 26, 2009 12:15 am

Hérion kardeş olduklarına şaşırmamıştı, çünkü aralarında büyük bir benzerlik vardı. Ikiz olduklarını düşünebilirdi, çünkü benzerlik oldukça fazlaydı. At birden haraket ederek düzlüğe çıktı. Drusilia arkasını dönerek kardeşine bir işaret yaptı ve hafif hızlı şekilde ilerleme başladı. Atın 2 kişi taşımaktan yorgun olduğunu anlamıştı. Rüzgar tam zıt yönde esiyordu ve yüzüne çarpıyordu. Fakat önünde Drusilia olduğu için sadece yüzünün yanlarına gelebiliyordu. At birden hızlanmıştı ve rüzgarla yarışmaya başlamıştı. Drusilia kafasını biraz yana çevirdi ve o güzel gözleri ile bakmaya başladı. Hérion meraklı bir şekilde ona doğru baktı. Bir şeyler söylediğini duydu ve dinlemeye başladı.

"Sıkı tutunsan iyi olur."

Hérion şaşırmıştı, atın üstünde 2 kişiydiler ve rüzgara karşı gidiyorlardı. Buna rağmen hızlıydılar, fakat daha hızlı gidebileceğini düşünmüyordu. Bir an kulaklarında bir uğultu ve içinde kötü bir his uyandı. Bu genellikle diğer tarafta olan bir tatsızlıktan oluyordu. Bir an gözlerini kapandı ve birden mavi toz bulutuna dönüşerek havaya karıştı. Ölülerin dünyasında uyandığında hala bir atın üstündeydi ve önünde Drusilia vardı. Şaşırmıştı, aralarında bir temas olduğu için transfer beraber gerçekleşmişti. Diğer tarafa beraber gitmek zorunda kalmışlardı. Bir anda Dünya ile ilgili hiç bir bağları kalmamıştı. Durusili'anın kardeşi geride kalmıştı. Sadece ikisi ve at geçmişti, o da temas sayesinde olmuştu. Hérion kafasını sallayarak birşeyler söyledi.

" Özür dilerim, seni buraya getirmemeliydim..."

Not; RP burada bitmiştir başka bir başlıkta ve başka bir mekanda devam edecektir.