Ateş'in İçinde

Konu: Ateş'in İçinde Salı Nis. 07, 2009 6:02 pm

Eva büyük tapınağın sütunları arasında ilerliyordu bir hayalet gibi. Siyah kapşonunu başının gerisine atmış, kızıl saçlarının hafif meltemde dalgalanmasına izin veriyordu. Yumuşak adımlarına eşlik eden hafif hışırtı sütunlara çarpıyor ve yok oluyordu. Beyaz ile siyahın ortasında kalan griye bürünmüş tapınak, son derece boştu. Sessizlik tapınağa hakimdi. Bir canlı bile gelmiyordu bu kutsal tapınağa. Eva'nın hayaletimsi silueti sütunlar boyunca, tapınağın tam ortasına kadar ilerledi. Kızıl giysisi ve saçı dalgalanmaya devam ediyordu. Kızılın arasına karışmış siyah farkedilmiyordu bile.

Eva'nın kırmızı gözleri merkezde dolaştı. Kimse gözükmüyordu ortalarda. Ortaya çıkmaya karar verdi. Merkeze çıktı ve güneşe baktı. Güneşin sıcaklığını tüm benliğinde hissediyordu. Üzerindeki pelerini yere bırakırken nefeslerini kontrol altına aldı. İçindeki enerjiyi hissetti. Enerjinin benliğini ele geçirmesine izin verirken bedenini kendi iradesi altında tutmak için kısa süre mücadele etti. Sonuç olarak o kazanmıştı. Gözlerini kapattı. Elini göğüs hizasında kaldırdı ve avucunu gökyüzüne çevirdi.

'' Thasti ! ''

Grilerin arasında parıldayan bir ışık oluştu avucunda Eva'nın. Alev topunun titrek ışıltısı karanlığa meydan okuyordu sanki. Ama ateşin efendisinin emelleri doğrultusunda hareket etmekten başka çaresi yoktu. Alev topunun güzelliği Eva'yı büyülemişti sanki. Ateşle oynamaya başlamadan önce son bir kez güneşe baktı ve ardından aklına gelen tüm kadim sözleri kullanarak antremana başladı. Ateşlerle kavrulan sütunlardan tıslamalar yükseliyordu. Yanık izleri her tarafa yayılmıştı.

...

* Anlaşmalı değildir. İsteyen gelebilir.

* Kısa oldu. Ama daha ileride uzatacağım zamanla. Daha kurguya ve siteye pek alışamadım. ^^

Konu: Geri: Ateş'in İçinde Salı Nis. 07, 2009 6:24 pm

' Fşşşş.. '

sesleri kulaklarını tırmalamıştı. Hemen sesin geldiği yere gözlerini çevirdi ve gelene bakmaya başladı . Tanıdığı tanrılardan birisine benziyordu , *Eva!* dedi kendi kendisine. Fakat onun Glorfindel'i görmesine fırsat vermeden havalandı .. Bir rüzgar yaratıp burda bir hareket olmasının sebebini bu rüzgara bağladıktan sonra tekrar gözlerini ona çevirmişti. Eva düzgün ve sanki yerden uçarak gelir gibi ilerlemeye devam ediyordu. Glorfindel kutsal maskesini düzelttikten sonra onun tapınak merkezine çıkışını izledi. Güneşe hayranlıkla bakıyordu ve elini ona doğru kaldırıp ;

' Thasti! '

demişti. Glorfindel ilk başta buna anlam veremedi , daha sonra onun özgün büyülerinden birisi olduğunu anladı ve onun kendini kaptırdığını farkettiği zaman ortaya çıktı .. Hafif ve rahatlatıcı bir rüzgar yarattıktan sonra onun arkasını dönmesini istercesine sağ ayağını sol ayağının arkasına atarak yan yan yürüyordu. Blaze'i belinin hizasına soktu ve Hera'yı da arka çepere koydu. Daha sonra Eva'yı izlemeye devam etti..

Konu: Geri: Ateş'in İçinde Salı Nis. 07, 2009 6:30 pm

Tapınaktan gelen sesler elf'in kulaklarını yararcasına sarsmıştı. Gözlerini kısıp ileriye doğru bakındı fakat sütunlardan dolayı fazla ileriyi göremiyordu. Hızlı ve seri adımlarla yürümeye başladı . Sonra yüzüne bir sırıtma yayıldığını hissetmişti. Tapınağın merkezinde Glorfindel ve Eva vardı.. Yıkım ve ateş tanrıları burada adeta antrenman yapıyorlar ve doğacak bir savaşa hazırlanıyorlardı. Arafiné hiç ses çıkarmama çabası içinde olmaksızın oraya doğru yürümeye başladı. Pelerinini omuzundan arkasına attı ve hızını arttırarak onların yanına geldiğinde ;

' Glorfindel ! '

dedi. Eva hala konstanre olmuş bir şekilde güneşle arasındaki bağı korumaya çalışsa da fazla uzun sürmeyecek gibiydi. Glorfindel rahat bir tavırla Arafiné'e bakıyordu. Arafiné'den kat ve kat üstün bir savaşçı olmasına rağmen cesaretleri birbirine denkti. Glorfindel ' in gülümseyişinden sonra Eva'ya dönerek ;

' Nasılsınız ? '

dedi ikisine istinaden..

Konu: Geri: Ateş'in İçinde Salı Nis. 07, 2009 6:55 pm

Benliğini ele geçiren ateşe boyun eğdi Eva. Artık bedenini de o yönetmiyordu. Ateşin hareketliliğine ve dinamikliğine kavuşmuştu. Etrafında kalan is izleri ve küçük alevler onu hiç mi hiç ilgilendirmiyordu. Çevresinde oluşan ateşten çemberin içinde dansını yapıyor, tapınağın kutsal havasını içine çekip daha da güçleniyordu. Güçlenen rüzgar alevine güç üzerine güç katmıştı. Turuncular ve kızıllar içinde bir siluet haline gelene kadar bu böyle devam etti. Ama bir süre sonra küçülen ateşlerin ortasından Eva görünmüştü.

Eva, Arafinë ve tanımadığı başka bir tanrıyla karşılaşmıştı şaşkınca. Dans ederken kendinden geçmiş olmalıydı. Bakışlarını etrafına, tapınağın kutsal duvarlarına çevirdi ve utançla farketti ki her tarafı yakmıştı. Çevresinde sönen alevlerle birlikte parlak gözlerinde yükselen alev de sönmüştü. Bakışlarına yerleşen utanç dışa yansıyordu. Arafinë'in kızmasından korkarak ona baktı ama o gözleriyle gülümsüyordu sanki. Belli ki müttefiklerinin gelecek olan savaş için hazırlık yapmasından hoşlanmıştı. Ama Eve o diğer maskeli adamın burada ne yaptığını anlamıyordu. Kendisini mi izliyordu? Utancı daha da arttı ve maskenin ardından birer boncuk gibi görünen gözlerle karşılaşmamak için bakışlarını tekrar Arafinë'ye yöneltti.

'' Ben, iyiyim Arafinë. Şey, bu karışıklık için özür dilerim. Kutsal tapınağa zarar vermekten dolayı utanç duyuyorum. Umarım bu bir sorun olmaz. ''

Konu: Geri: Ateş'in İçinde Salı Nis. 07, 2009 7:05 pm

Hérion tepenin alt kısmında bir ağacın kenarında oturmuş dinleniyordu. O sırada yukarıda, daha henüz ayrıldığı tapınaktan sesler duyulmaya başlamıştı. Elf kulakları çok keskin bir duyma yeteneğine sahiptir, fakat inanamadığı bir ses duydu. Başka bir Elf'ten daha doğrusu Dark Elf'ten gelen sesti. Kendisinden başka bir Dark Elf görmemişti Hérion. Küçükken gördüğü abisinden başka kimseyi...

Ağaca tutunarak hızla kalktı, hızlı ve sık adımlar ile tepeye doğru çıkmaya başladı. Dark Elf'in kim olabileceğini düşünerek hızla Tapınağa doğru ilerlemeye başladı. Dışarıdan, içeride olanları ve oradaki kişileri incelemeye başladı. Gözleri Dark Elf'ten başka kimseyi görmüyordu. Daha önce bir Dark Elf görmediği için az da olsa heyecanlanmıştı. Gözlerini dikmiş dikkatlice ona bakıyordu. Hızla Adven ve Truest'i çıkarttı, kıyafetinin kol bölgesinin ön kısmına gizledi. Sivri kısmını avucunun içinde tutuyordu, gardının düşürmemek için arada arkasına ve tekrar içeriye bakıyordu. O sırada tapınağın yıkıldığını gördü, alevler içerisinde bir kadın silueti vardı. Yüzündeki ciddiliği takınarak birden içeriye daldı Hérion. Kadına dikkatlice bakınsada alevden yüzü gözükmüyordu.

Gördüğü Dark Elf'e doğru yürümeye başladı ve birşeyler söyledi.

"Hey sen! Kendini tanıt..."

Bu sırada sönen ateşi gördü ve kadının birşeyler söylediğini faretti. Kafası o kadar karmaşıktı ki elf kulakları bile duyamamıştı kadının söylediklerini. Yüzüne dikkatlice baktığında Ateş Tanrıçası Eva olduğunu farketti. Hérion şaşkınlıkla tekrar Dark Elf'e döndü ve ciddi bir şekilde bakarak cevabını beklemeye başladı.

Konu: Geri: Ateş'in İçinde Salı Nis. 07, 2009 7:13 pm

'' Ben, iyiyim Arafinë. Şey, bu karışıklık için özür dilerim. Kutsal tapınağa zarar vermekten dolayı utanç duyuyorum. Umarım bu bir sorun olmaz. ''

demişti. Eva'nın çalışma azmi her zaman Arafiné'yi gururlandırmıştı. Arafiné, Eva'ya ;

' Glorfindel herhalde bunları düzeltebilir.. Ayrıca gurur duyduğumu birkez daha söylemeliyim sanırım .'

demiş ve pelerinini savururcasına yan tarafa doğru yürümüştü. Elinin bir hareketiyle yangın durmuş ve duvarlar tekrar eski haline , hatta daha iyi bir hale dönmüştü. Glorfindel ise ellerini birbirine bağlamış şekilde olanları izliyordu. Arafiné her zaman ona saygı duymuştu , fakat karanlıktan döndüğünden beri içinde bir kin besliyordu. Glorfindel'da bunu çok iyi biliyordu. Tam o sırada önüne bir dark elf fırladı ve Arafiné'e doğru ;

"Hey sen! Kendini tanıt..."

demişti. Arafiné bu küçük çocuğun bu küstahlığına rağmen sevmesine şaşırmıştı. -Çok cesur- diye nitelendirdi içinden ve daha sonra ;

' Arafiné .. Ama iş arkadaşlarım karanlık lord da der ... '

dediğinde yüzü biraz alaycı bir hal almıştı..

Konu: Geri: Ateş'in İçinde Salı Nis. 07, 2009 7:18 pm

Glorfindel iki elini birbirine bağladıktan sonra Arafiné'nin suratına bakmaya başlamıştı. Burada bulunanlar arasında onu tek tanıyan Arafiné'di .. En azından maskesiyle birlikte tanımıştı . Glorfindel tüm bu olanlara karşılık Hera'yı eline aldı ve onu elinde döndürüp oynamaya başladı. Küçük bir şekilde silahına eğildi ve ; ' Puff ' sesi eşliğinde hafif bir rüzgarla onun parlayışını seyretmeye başladı. Fakat keskin kulağı konuşulanlardaydı , kendi adını ağzına almıştı Arafine ;

'Glorfindel herhalde bunları düzeltebilir.. Ayrıca gurur duyduğumu birkez daha söylemeliyim sanırım .'

demişti. Glorfindel bu lafına karşılık ;

' Arafiné ! Kaşınma istersen .. '

demiş ve onu temkinli bulunmasını anlatmaya çalışmıştı. Ayrıca kendisini tanımayan Eva'ya dönerek ;

' Ben Glorfindel ! '

demişti.. Yeni gelen çocuğa ise sadece hayretler içinde bakıyordu. Ve Arafiné'nin ona zarar vermemesi için Hera'yı hazırda bekletiyordu..

Konu: Geri: Ateş'in İçinde Salı Nis. 07, 2009 7:43 pm

Eva gülümsedi. Günlerden beri yüzüne yerleşen ilk gülümseme olmuştu bu. Arafiné'in her şeyi düzeltmesinin ardından daha da bir mutlu olmuştu. '' Glorfindel '' denen kişi kesinlikle bir tanrı olmalıydı. Soylu duruşu, gururunu ayaklar altına almayışı ve kılıçları bunun kanıtıydı zaten. Eva kendisine dönen gözlerden sakınmaya çalıştı ama kabalık etmek istemediği için tatlı bir kız gibi o gözlere kenetleri bakışlarını. Utanmaması gerekiyordu. O bir tanrıça idi.

'' Merhaba, tanıştığıma memnun oldum Glorfindel. Ben Eva, Eva Flamér. Ateş Tanrıçası ve karanlık tarafa geçen insanların Lady'siyim. Seni tanımıyordum. Tanışmamız iyi oldu. ''

Michelle gözlerini kaçırmadan Glorfindel'e bakmaya devam etti. Arafiné ve Glorfindel'in suskunluğu meydana yansırken Eva içinde oynayan bir şeyleri hissetti. Kalbi güm güm atıyordu. Ama Eva farkındaydı, bu Glorfindel yüzünden olmuyordu. Yaklaşan bir şey ya da biri duygularını harekete geçiriyordu. Bu da neyin nesiydi böyle?!

Neler oluyor? Bu hareketlenme de neyin nesi şimdi? Duygularıma söz geçiremiyorum sanki. Aşk, aşkı hissediyorum. Tüm benliğimle, tüm bedenimle, tüm düşüncelerim ile. Bu, buna anlam veremiyorum. Neler oluyor?

Eva bakışlarını kaçırdı ve ellerine baktı. Ellerinden dumanlar yükseliyordu. Ellerini sıktı ve yumruk haline getirdi. Gücüne de söz geçiremiyordu sanki... Eva bir uğraş olsun diye eğildi ve yere attığı kırmızı alevler işlemeli pelerinini aldı. Onu üzerine geçirdi ve Glorfindel'e baktı. O gözler üzerine kenetlenmişti sanki. Rahatsız olmadı ama giderek kendini daha garip hissediyordu.

'' Ah, kendimi çok iyi hissetmiyorum. Ateşimin kontrolünü kaybediyorum sanki. ''

Eva'nın görünüşü bulanıklaşıyordu yavaşça. Ellerinde tüten dumanlar görüş alanını kısıtlıyordu. Arafiné'in ve Glorfindel'in dikkatini başka yöne verdiklerini farketti ve görebildiği kadarıyla baktı o tarafa. Bir anda kalbi bedeninde yer değiştirmişti.

'' Hérion...! ''

Eva dehşetle Arafiné'i de gördü ve onun saldırmaya hazırlandığını gördü. Acıyla inledi ve dizlerinin üzerine çöktü.

'' Arafiné hayır! ''

Eva'nın bilincini kaybetmiş bedeni yere kapaklanırken Eva'nın son gördüğü şey Hérion olmuştu. Onun beyaz saçları, gözlerinin parıltısı...

Ve her şey karardı...

Konu: Geri: Ateş'in İçinde Salı Nis. 07, 2009 7:58 pm

"Arafiné .. Ama iş arkadaşlarım karanlık lord da der ..."

Karanlık Lord... Daha önce bezer bir isim duymuştu ve bunun Dark Elf Lord'u olduğunu biliyordu. Fakat bir hazırlık içinde olmasına şaşırmıştı. Saldıracak olsa bile böyle birinden asla korkmazdı. Yüzündeki ciddiliği hiç bozmadan hafif önüne eğildi ve fısıldadı.

"Lord'um!"

Hemen tekrar doğruldu ve duman kokusunu aldı. Arkasına baktığında kadın siluetinin Eva olduğunu farketti. Kalbi hızla çarpıyordu, bu yüzü eskilerden beri ilk kez görüyordu. Etrafı alevler ile kaplıydı bunu kim yapıyor düşüncesi ile etrafına bakındı fakat ateş ile alakası olan kimse yoktu. Yoksa Eva gerçektende bir tanrı mıydı? Hérion Eva'nın birşeyler söylediğini duymuştu fakat aklı o kadar karışıktı ki tam olarak kavrayamamıştı söylediklerini. Daha sonra söylediği şeyleri dikkatlice dinlemeye başladı ve " Hérion...! " diye sayıkladığını duydu. Gözleri birden faltaşı gibi açılmıştı, dikkatlice Eva'ya bakıyordu. Yanına doğru birkaç adım attıktan sonra tekrar birşeyler söylediğini duydu.
" Arafiné hayır! "
Yüzünde sinirli bir bakış ile Arafiné'ye döndü, elini biraz kaldırdı ve tekrar indirdiğinde kolunda sakladığı palalar ellerinde belirmişti. Saldırmamak için kendini zor tutuyordu. Eva'ya bir kez daha baktığında dizlerinin üzerinde olduğunu gördü, Arafiné'ye tekrar sinirlice baktı ve şimdi Eva'nın daha önemli olduğunu düşünerek hızla yanına doğru ilerledi. Elini Eva'ya doğru kaldırdı ve elini tutması için uzandı. Daha sonra Eva'yı kendine getirmek için duyabileceği birşekilde fısıldamaya başladı.

"Eva... !"

Konu: Geri: Ateş'in İçinde Salı Nis. 07, 2009 8:05 pm

Arafiné çocuğun küstahlığına hiç bir şekilde cevap vermemişti. Çünkü Glorfindel'in gözleri Arafiné'den ayrılmıyordu. Ondan korkmadığını Glorfindel da biliyordu fakat çarpışmak için erken bir zamandı bu .. Şu anda Glorfindel'i yenicek güçte olsalar da o tarafını henüz belirlememişken bir harekette bulunmak ahmaklık olurdu. Arafiné başını kaldırdı ve birden yerin sallandığını hissetmişti. Diğerlerinden bir tek bunu Hérion anlamıştı çünkü oda bir elfti. Arafiné kafasını Eva'ya çevirdiğinde tüm akıbetini kaybettiğini ve elindeki ateşe artık hakim olamadığını görür gibiydi. Daha sonra Arafiné , Herion'un palaları ile oynadığını farkettiğinde elini havaya kaldırdı ve elinde bir pala beliriverdi . Tam bu sırada Eva'nın ince sesi kulaklarında yankılandı ;

'' Arafiné hayır! ''

Arafiné tekrar Eva'ya baktı ve palalarını artık indirip onun yanına gitmiş olan Herion'a baktıktan sonra palaları indirdi. Glorfindel ise tüm sakinliğiyle Arafiné'i izliyordu .. Arafiné daha fazla dayanamayıp ;

' Artık gözlerini üzerimden indir seni hain ! '

demişti. Fakat korkmadığını belli etmeye çalışıyordu..

Konu: Geri: Ateş'in İçinde Salı Nis. 07, 2009 8:13 pm

'' Merhaba, tanıştığıma memnun oldum Glorfindel. Ben Eva, Eva Flamér. Ateş Tanrıçası ve karanlık tarafa geçen insanların Lady'siyim. Seni tanımıyordum. Tanışmamız iyi oldu. ''

dedikten sonra Glorfindel maskesini kaldırıp , saygı belirtircesine bir selam göstermişti. Daha sonra tekrar konuşmaya başlayıp ;

' Ben seni tanıyorum .. Bende Yıkım Tanrısı olarak bilinirim. '

dedikten sonra tekrar Arafiné ile göz teması sağlamaya çalışmıştı.Glorfindel olanlara anlam verememiş bir halde etrafı izlerken Arafiné'in gözlerinin Glorfindel'ı deldiğini gördüğünde keskin göz temasını bozmamak için oda ona bakmaya başlamıştı. Arafiné , elini havaya kaldırıp bir pala yarattıktan sonra bir karmaşa patlak verdiğinden Glorfindel ona engel olamamıştı. Fakat hiç bir kötü olay meydana gelmemişti - Eva'nın aşık olmasını saymassak..- Glorfindel Eva'nın yanında diz çökmüş ve ;

' Yardım .. Nasıl yardım edebiliriz ? '

demişti. Bu kadar karanlık taraf mensubu hayranı olduğunu gerçekten bilmiyordu. Arafiné hiç istifini bozmadan olayı dışarıdan izlemekle yetinmişti. Eva dengesini kaybetmişken fazla kötü bir şey olmadığını anlayan Glorfindel tekrar ayağa kalktıktan sonra Arafiné'e bakmaya devam ederken karşısındaki Elf konuşmaya başladı ;

' Artık gözlerini üzerimden indir seni hain ! '

Glorfindel bu lafa çok sinirlenmişti. Fakat şu an yeri olmadığını anladığında işi uzatmaya gerek yok diyordu kendisine..

' Daha sonra hesaplaşacağımızı sen de biliyorsun Arafiné .. '

demişti..

Konu: Geri: Ateş'in İçinde Salı Nis. 07, 2009 8:57 pm

Eva karanlığın içinde sürüklendiğini hissetti. Hayal meyal duyduğu sesler onu daha da derinlere itiyordu. Kurtulmak için çabaladı ama başaramıyordu. Bir şey sanki onu pençesine almıştı. Gücüne ulaşmak için çabalamaya başladı ama o da sanki ortadan yok olmuştu. Bunu garipsedi. Etrafına bakınırken korkunç bir gürleme duyduğunu sandı. Belki de sadece hayaldi?

Eva karanlığın arasından beliren bir ateşe dikti gözlerini. Uzayda yüzen bir astronot gibi ilerledi ateşe ve onu avucuna aldı. Ateş büyümeye başlamıştı. Eva avucunda duran ateşi yukarı kaldırdı. Ateş büyüdükçe karanlık bir sıvı gibi dökülüyordu sanki. Ateş büyüdü, büyüdü ve yürek kadar oldu. Eva gözleriyle taradı tekrar etrafını. Artık gücünün geri gelmeye başladığını farketti ve yürek kadar olmuş ateşi yok olmuş karanlığın ortasına bıraktı. Ateş havada bir süre asılı durduktan sonra ani bir parlamayla güçlendi.

Eva sesleri açık açık duymaya başladığını farketti.

Gözlerini yavaşça araladı. Hérion karşısındaydı. Yeniden bir şey olmaması için içinden dua etti ve bakışlarını endişeyle bakışlarını Arafiné dikmiş olan Glorfindel'e yöneltti. Üzülmüştü. Onları bu kadar endişelendirmenin verdiği utancı taşıyacaktı bir süre içinde. Bakışlarını tekrar Hérion'a yöneltti. Oradaydı işte! Eski aşkı, ama o'nun için hep aşkı olan adam oradaydı. Yeniden Doğuşun Tanrısı, Aşkı, Savaşçısı... Eva Hérion'un engin gözleri ile karşı kaşıya gelmişti şimdi. Ona uzanmamak ve öpmemek için kendini zor tutuyordu. Ruhu kaybolmadan hemen önce buna bir son vermeliydi. Özellikle saygı duyduğu ve sevdiği başkanları onları küçümseyip zayıf görmeden önce. Arafiné'in gururunu boşa çıkarmak istemezdi.

'' Kalk üstümden, Hérion. Uyandım işte! Endişelenmeyin.''

Eva güçsüz kalmış kollarına aldırmadan zayıfça itti göğsünden Hérion'u. Hérion onun kalkmasına yardım ederken zorlukla doğruldu. Üzerini silkeledi. Kendisine dikilen gözlerden dolayı bir açıklama yapma gereksinimi duydu.

'' Gücüm Ateş, biliyorsunuz. Ateşe söz geçirmek zordur, bazen kontrolü kaybediyorum. Duygularımı açığa vurmak gibi bir dezavantajım var. Saklayamıyorum. Şey, özürdilerim Arafiné. Ben, zayıf değilim. Sakın öyle anlama! Sadece elementim buna neden oluyor. Farklı farklı tepkiler verebiliyor. Gerçekten üzgünüm.''

Konu: Geri: Ateş'in İçinde Salı Nis. 07, 2009 9:19 pm

'' Kalk üstümden, Hérion. Uyandım işte! Endişelenmeyin.''

Hérion kendine gelmeye başlayan Eva'ya doğru dikkatlice bakıyordu. Eva'nın kalkmaya çalıştığını görebiliyordu, Hérion'un yardımı olsada zorlukla ayağa kalkmıştı. Ayağa kalktıktan sonra Hérion'u hafifçe ittirmişti, bununla beraber Hérion geriye adımlar atarak ondan uzaklaştı ve sağ ayağını sol arka bölgesine hızla koydu ve arkasını döndü. Ellerini yana doğru açtığında ellerinde Adven ve Truest adındaki palaları belirmişti. Ciddi ve sinirli bir şekilde Arafine'e doğru bakıyordu. O sırada elf kulaklarının duyduğu sesleri dikkatle dinlemeye başladı, bu ses Eva'nındı.

'' Gücüm Ateş, biliyorsunuz. Ateşe söz geçirmek zordur, bazen kontrolü kaybediyorum. Duygularımı açığa vurmak gibi bir dezavantajım var. Saklayamıyorum. Şey, özürdilerim Arafiné. Ben, zayıf değilim. Sakın öyle anlama! Sadece elementim buna neden oluyor. Farklı farklı tepkiler verebiliyor. Gerçekten üzgünüm.''

Kendi kendine kafasını salladı ve gözlerinin hafifçe kapadı. Başını biraz eğdi ve birşeyler fısıldandı. Kafasını kaldırıp tekrar açtığında uçsuz bucaksız bembeyaz bir toprak üzerindeydi. Üstünde masmavi ruhlar geziniyordu, elini havaya doğru kaldırdı ve kendini havada buldu. Herkezin kendisine doğru baktığından ve saygı ile eğildiğinden emin olduğunda birşeyler söylemeye başlamıştı.

" Nazdrowia ! "

Bu bir savaş çağrısıydı, herkezin savaşa hazırlıklı olmasını sağlayacaktı bu sözler. Ruhların anladığı buydu. Yüzündeki ciddilik hiç bozulmadan ellerini indirdi. Tekrar gözlerini kapadı, tekrar açtığında yere doğru bakıyordu. Kafasını kaldırdı ve karşısında Arafiné vardı. Sert bir şekilde baktı ve sağ elindeki Truest'i bir çevirme haraketi ile serçe parmağı altından dışa doğru tutmaya başladı. Yüzündeki ciddilik gitmişti, alaycı bir bakışa dönmüştü. Bu şekilde Arafiné'ye bakıyordu. Eva burada olmasaydı saldıracaktı fakat ölülerin saldırısından etkilenebilirdi. O yüzden sadece korkmadığını kanıtlamak istiyordu, bir yandanda gitmeden önce bir iz bırakmak için çabalıyordu. Olduğu yerde taş bir heykel misali durdu ve Arafiné'ye bakmaya devam etti...

Konu: Geri: Ateş'in İçinde Salı Nis. 07, 2009 9:26 pm

Arafiné , Glorfindel'ın sözlerine kulak vermişti şimdi ;

' Daha sonra hesaplaşacağımızı sen de biliyorsun Arafiné .. '

dediğinde Arafiné korkusuz bir şekilde ;

' Biliyorum Glory.. elbet birgün seninle çarpışıcağımızı ve o zaman öcümü alacağımı biliyorum... '

dediğinde Eva ayılmış ve konuşmaya başlamıştı ..

'' Gücüm Ateş, biliyorsunuz. Ateşe söz geçirmek zordur, bazen kontrolü kaybediyorum. Duygularımı açığa vurmak gibi bir dezavantajım var. Saklayamıyorum. Şey, özürdilerim Arafiné. Ben, zayıf değilim. Sakın öyle anlama! Sadece elementim buna neden oluyor. Farklı farklı tepkiler verebiliyor. Gerçekten üzgünüm.''

dedi. Arafine , Eva'yı daha fazla yormak istemediği için ;

' Özür dilemene gerek yok Eva.. '

demişti kısa ve öz konuşmayı her zaman severdi. Arafiné pelerinin arkasını salladıktan sonra karşısındaki Herion'a baktı ve ;

' Görüşürüz cesetler komutanı.. '

dedi alaycı bir ses tonuyla.. Hérion'un tuttuğu kılıca doğru bir demet rüzgar gönderdi ve ' Pat ' sesi ile pelerinin yerini toz bulutu kaplamıştı şimdi.. Arafiné ortadan kaybolmuş ve uzak diyarlardaki bilinmeyen evinin yolunu tutmuştu..

Konu: Geri: Ateş'in İçinde Salı Nis. 07, 2009 9:35 pm

Hepsi birbirleriyle konuşurken Glorfindel sadece olayları izlemekle yetiniyordu. Çoğu konuşulanı anlamamıştı bile.. Eva'nın kalktığını gördüğünde biraz olsun rahatlamış bir hale geldikten sonra tekrar Arafiné'e kenetlenmiş ve onu gözüne kestirmişti. Arafiné ise ;

' Biliyorum Glory.. elbet birgün seninle çarpışıcağımızı ve o zaman öcümü alacağımı biliyorum... '

demişti. Daha sonra Glorfindel başını iki yana hafifçe salladıktan sonra Hera'yı okşamaya devam etmişti. Arafiné teker teker iki tanrıya da bir şeyler söyledikten sonra cisimlenmek üzere pelerinini düzeltmişti. Tam bu sırada Glorfindel Blaze'i belinden çıkarmış ve Arafiné'e fırlatmıştı. Oysaki tam boynunun yanından geçen Blaze arkasındaki duvarda dimdik bir şekilde sallanıyordu. Her ne kadar Arafiné cisimlenmiş olsa da onunla tekrar karşılacaklarını adı gibi bilen Glorfindel da arkasından ;

' Görüşürüz tekrar .. '

dedikten sonra küçük bir fırtına çıkardıktan sonra ortadan kaybolmuştu..

Konu: Geri: Ateş'in İçinde Salı Nis. 07, 2009 10:22 pm

Eva etrafına baktı ve Hérion'un kılıçlarını kaldırmış ve ruhların gücünü çağırmış olduğunu farketti dehşetle. Araya atılmak ve hepsine durmasını söylemek istiyordu içten içe. Zorlukla karşı koyduğu duyguları bir süreliğine yatışmış görünüyordu. Eva'nın anladığı kadarıyla Arafiné'in savaşmaya niyeti yoktu. Glorfindel ise son derece gergin ve tetikte idi. Hérion, savaşmaya dünden razıydı. Ne yapıyordu bunlar böyle? Eva endişeyle tamamen dikleşti. Sırtından yükselen acı dalgalarına aldırmadı ve tek bir adımda Hérion'a yaklaşmıştı. Diğerlerinin cisimlendiğini farketmemişti bile. Bir kaç anlamsız mırıltıdan başka bir şey duymamıştı. Gülümsedi. Kutsal tapınak ihtiyaçlarını karşılamıyordu. Acıkmıştı. Bir adım daha attı ve Hérion ile burun buruna geldi. Başını o daha bir şey yapamadan göğsüne yasladı ve bir süre mylece durdular.

Eva gözlerini kapadı ve aşkının kokusunu içine çekti. İşte oradaydı, yakınında. Onu hiç bırakmayacağını bilmek istiyordu ama bu başka bir zamana kalabilirdi. Gerçekte ne olduğunu bildiği sevgilisinin gözlerine bakmak için kafasını kaldırdı ve o engin denizler gibi gözlerle karşılaştı. Bir an süren şaşkınlıktan sonra gülümsedi ve en içten duygularını sunan bir öpücük kondurdu aşkının yumuşak dudaklarına.

'' Seni seviyorum, Hérion. Sana aşığım. Ve bundan hiç kurtulamayacağım düşüncesindeyim. ''

Hérion'un ezen bakışları altında ayakta kalmak zordu. Eva geriledi ama Hérion'un elini bırakmamıştı. Biraz daha geriledi ve Hérion'u çekmeye başladı.

'' Acıktım. Avlanmaya ne dersin ?''

Sivri dişlerini ortaya çıkaran gülümsemesi gözüktü tekrar.

Konu: Geri: Ateş'in İçinde Salı Nis. 07, 2009 10:42 pm

Hérion kendisine doğru yürüyen Eva'ya doğru bakmaya başlamıştı. Diğerleri umrunda değil gibiydi. Gardını düşürmemek adına etrafına baktığında ortada kimsenin kalmadığını farketmişti. Sadece çok yakınında duran Eva'yı görebiliyordu. Kafasını omzuna yaslamış öylece duruyordu Eva. Hérion hiçbirşey yapmadan öylece durdu. Kafasını kaldırmaya başlayan Eva'ya doğru bir bakış attı. Gözlerinde bir parıltı vardı. Hérion düşünceler içerisinde yüzergen dudaklarındaki ağırlığı hissetti gözlerini bir kez açıp kapadı ve bunun Eva olduğunu farketti.

'' Seni seviyorum, Hérion. Sana aşığım. Ve bundan hiç kurtulamayacağım düşüncesindeyim. ''

Hérion hiçbirşey söylemeden Eva'ya doğru bakıyordu. Birden gerilemeye başlamıştı Eva, Hérion kendine kendine bir hata yapıp yapmadığını düşünürken, Eva'nın elinden tutup çekmeye başladığını farketti.

'' Acıktım. Avlanmaya ne dersin ?''

Gülerken gözüken sivri dişleri gözünü çarpmıştı. Tabi ya oda bir vampirdi. Hérion'un ciddiliği gitmişti fakat hala çok sinirliydi. Sinirini birinden çıkartmak güzel olabilirdi. Evaya doğru bakarak başını salladı ve elini yavaşça bıraktı. Kolunu Eva'nın omuzlarına yerleştirdi ve kafasını Eva'nın saçlarına doğru yaklaştırarak, kafasına dudaklarını yerleştirdi ve saçlarının güzel kokusunu ciğerlerine doldurdu. Daha sonra tapınağın çıkışına doğru yürümeye başladı.

"Peki, avlanalım. Aşkım..."